Eigen ervaring met de ING

Wanneer je geld van je rekening gaat halen in Bali, ga je naar een ATM. Dit is een pinautomaat. Niet alle Nederlandse banken kunnen bij alle ATM’s terecht. Van de ING weet ik dat er niet gepind kan worden bij een bank met de letters BRI. Omdat de meeste ATM’s hier in de buurt wel van die bank zijn, is het lastig om ergens te pinnen. Ik wist echter dat er bij het hotel van Komune een ATM is dat van een bank was waar ik wel kan pinnen. Ik was hier al vaker geweest en dat is altijd goed gegaan, tot donderdag.

Donderdag ochtend ben ik dus naar de ATM bij Komune gegaan om te pinnen. Ik wist dat hij de vorige dag kapot was dus op hoop van zegen zou hij weer gemaakt zijn. De slagboom aan het begin van het hotel wordt bediend door een man. Hij staat bij het uiteinde van de boom en als er iemand aankomt doet hij de boom omhoog en houdt het touw vast. Wanneer de boom weer naar beneden moet trekt hij aan het touw dat aan de boom vastzit. Met een enorme krachtsinspanning door het gewicht dat aan het einde van de boom hangt, haalt hij de boom weer naar beneden. Aangezien de boom voor iedereen open gaat, zou je je bijna afvragen waarom de boom daar überhaupt zit. Misschien dat ze denken dat het chic staat voor zo’n lux hotel, wie ben ik om hun te vertellen dat we in Europa elektrische slagbomen hebben.

Dus toen ik aan kwam rijden op de scooter, deed hij de boom omhoog. Ik stopte om te vragen of de ATM al weer gemaakt was. Hij zei de hele tijd ‘yes, yes, yes’ maar ik weet niet of hij dat zei om van mij af te zijn of dat hij me daadwerkelijk begreep. Dus reed ik maar door en parkeerde ik voor het ATM. Op dat moment kwam er een man aanlopen en zei dat ik daar niet mag parkeren. Ik zei dat ik bij het ATM moest wezen. ‘Broken, broken’ zei hij. Maar toen ik probeerde duidelijk te maken dat de andere man had gezegd dat hij weer werkte vond er even een korte discussie tussen de twee mannen plaats waarna de parkeerwacht bij het automaat ging kijken en zei dat het oké was en dat ik hem kon gebruiken. Dat deed ik dus. Ik stopte mijn pas in het automaat, koos de taal en daarna het account waar ik het geld vanaf wou halen. Vervolgens koos ik ervoor om 2.000.000 roephia op te nemen. Dat staat gelijk aan ongeveer €140. Alles ging zoals het hoort maar toen ik op mijn geld wachtte, hier krijg je eerst je geld en dan je pas. Het apparaat begon ineens te piepen en toen kwam mijn pas terug en stond er op het scherm ‘out of service’. Dus heb ik mijn pas gepakt en ben weer weg gegaan. Omdat de mensen zo slecht Engels spraken kon ik niet duidelijk maken wat er aan de hand was met het automaat maar bedacht ik dat ze er zelf wel een keer achter zouden komen.

Dit verhaal had alleen nog een staartje. Twee dagen later kwam ik er namelijk achter dat het geld, dat ik dus niet gekregen had, wel van mijn rekening was geschreven. Hierover wou ik gelijk de bank contacteren maar de live chat kon op zaterdag pas vanaf 9 uur gebruikt worden. En omdat het bij mij 6 uur later is moest ik dus tot 3 uur wachten tot ik wat kon ondernemen. Om drie uur begon ik mijn verhaal uit te leggen aan iemand van die ING. Die vroeg in eerste instantie of ik contact had opgenomen met de Indonesische bank. En eerlijk gezegd had ik daar toen nog helemaal niet over na gedacht. Toen besefte ik mij dat de fout helemaal niet bij de ING lag. Die kon er namelijk niks aan doen dat mijn geld niet uit het automaat kwam. Maar de beste medewerken was toch bereid om mij te helpen en gaf me een mail-adres waar ik een mail naar kon sturen en dan nog een keer uitleggen wat er is gebeurd. Dan zou er een boekingsonderzoek naar het ATM gedaan kunnen worden en zou ik een kans hebben om mijn geld terug te krijgen. Op zich was ik blij dat ik werd geholpen, ik kan moeilijk verwachten dat alles in een keer opgelost kan worden. Maar ergens was ik ook een beetje teleurgesteld. Het kon maanden duren voor ik misschien mijn geld terug had. En dat zou dan pas zijn nadat mijn mail was gelezen, dat kon ook nog ik weet niet hoe lang duren. Al met al begon ik mijn hoop een beetje te verliezen. Maar goed, de strijd was nog niet verloren, en mocht het echt niks worden met de ING kan ik altijd nog naar de Indonesische bank stappen. Met die gedachte in mijn achterhoofd heb ik zo gedetailleerd mogelijk een mail geschreven naar de ING.

Boven verwachting kreeg ik gisteren al antwoord van de ING. Ze hadden mijn mail en verzoek tot het onderzoek gelezen. Ze zeiden dat ze dat gingen doen maar dat dat 10 weken kon duren. Daarom ontvang ik binnen 5 dagen het afgeschreven bedrag terug op mijn rekening als vergoeding. Als na die 10 weken uit het onderzoek blijkt dat het bedrag wel terecht is afgeschreven, wordt het alsnog van mijn rekening gehaald.

Ik was erg blij met deze mail. Dat betekende dat ik mijn geld (voorlopig) terugkrijg. Ik had dat niet zo snel verwacht. Daarom wil ik via deze weg de ING heel erg bedanken voor alle hulp. Ik ben dan wel heel ver weg, op dat moment voelde ik mij even een trotse Nederlander waar sommige dingen wel goed geregeld zijn in tegenstelling tot hier in Indonesië. Nu maar hopen dat het onderzoek positief uitpakt.