Schoolreisje

Op woensdag 7 juni gingen de kinderen van de daycare op schoolreisje. De vrijwilligers mochten hierbij mee gaan. Om 8 uur heb ik eerst geholpen met alle lunchpakketten naar de bus te brengen. De bus stond op de highway en dat was voor de mensen hier te ver lopen. Daarom gingen we met de scooter (1 minuut op de scooter). Ondertussen word ik hier heel handig met voorwerpen meenemen op een scooter.

Nadat alle spullen in de bus waren konden de kinderen ook gaan. Niet alleen de kinderen gingen echter mee maar ook alle ouders en eventuele broers of zussen. Aangezien de kinderen al met ongeveer 50 waren, werd dat aantal nog verdrievoudigt. Er waren twee bussen maar die zaten dan ook propvol. Gelukkig nemen ze hier de regels in het verkeer niet zo nou en maakt het dus ook niet uit als de kinderen op de banken staan of met z’n tweeën bij de moeder op schoot. Zoals op ieder schoolreisje is het de bedoeling dat je zoveel mogelijk van je voedsel op hebt voordat de bus op de bestemming aankomt. De zakken chips gingen open en de zakken snoep werden naar binnen gewerkt. Ze moesten opschieten want de bus was er al na 20 minuten. Onze eerste stop was de Bali zoo. De kinderen waren in het begin misschien een beetje geïnteresseerd in de dieren maar al snel vonden ze andere dingen leuker zoals op de hekken klimmen. De kinderen, met ouders, waren niet in groepen verdeeld dus het was een grote groep en een drukte van jewelste. Ik kon zelf nergens gaan of staan en voelde overal geduw. Ondertussen is het hier ontzettend warm en ben ik dat al snel beu. Ik was dan ook best wel blij toen ik een terrasje vond waar ik even wat kon drinken. De dieren in de dierentuin hebben vaak veel te kleine hokken waar ze niet goed in kunnen bewegen. De dieren in de dierentuin hier zijn voornamelijk dezelfde als in Nederland in een dierentuin.

Om half 12 zijn we de lunchpakketten uit de bus gaan halen. De lunch bestond uit een traditioneel Indonesisch gerecht. Koude rijst met pittige groenten, kip, ei en sambal. Water was niet genoeg om mijn mond te blussen en ik kreeg ook een loopneus maar het was erg lekker. De kinderen leken overigens nergens last van te hebben en hebben alles heerlijk opgegeten. Toen we daarna naar de bus terug gingen begonnen de kinderen aan hele zakken chips of pakken koekjes. We gingen op weg naar de turtle island om naar de rescue turtles te gaan kijken. Ik was hier al eens eerder geweest en ik vond het leuk om te zien dat er al veel schildpadden weer vrij waren gelaten. Maya was er nog wel. Zij is gered van een boot nadat ze met haar poten vast was geknoopt om te verkopen. Nadat ze was gered moest er een voet geamputeerd worden omdat er een infectie inzat. Daarmee hebben ze wel haar leven gered maar moet ze nu opnieuw leren zwemmen. Maya zit ondertussen al 11 maanden in het reservaat. Ze is de liefste schildpad van al en houd ontzettend van aandacht. Ik heb haar maar niet geaaid terwijl de kinderen het zagen want ze zijn niet echt lief voor dieren. Er waren ook een aantal schildpadden bij een vijvertje die je kon voeren. Wat de kinderen daarmee deden was echt zielig om te zien. Ze pakten de schildpadden steeds op en gooiden ze in het water of wouden ze laten lopen. De ouders van de kinderen zeggen daar dan ook niks van. Je merkt echt dat hier anders met dieren omgegaan wordt als in een westers land. Bij de schildpadden was er ook vrij weinig te doen voor de kinderen. Ze begonnen ook erg moe te worden en hadden het snel gezien.

Terug in de bus gingen de zakken chips, koek en snoep weer open. De volgende en laatste stop was een tuin met kunst. Hier was een klein speeltuintje wat voor de kinderen wel goed was. Ze konden nu eindelijk even lekker spelen en rennen. We kregen hier een consumptiebon en mochten een lekker koud drankje uitzoeken. Om half 5 kregen de kinderen hun ‘diploma’ voor de daycare. Daarna waren ze als het ware afgestudeerd. Na de uitreiking bedankten ze allemaal de leerkrachten van de groep en zijn we met de bus terug naar huis gegaan. Het was best een lange en vermoeiende dag voor zowel de kinderen als voor de volwassenen.